Kat Riggins (US) feat. Blues Revival Croasroad Café Olen review & pictures: Freddie |
|
Vanmorgen positief nieuws op ‘smoelenboek’ aangaande Rhythm & Blues @ The Attic en de Chiet is stilaan ook weer op dreef aan het komen. Na een knap concert van Mike Morgan vorige maand stond gisteren de nobele onbekende Kat Riggins geprogrammeerd in de Crossroad te Olen. Tamelijk op tijd en den Chiet zoals steeds onbewogen op de hoek van ‘zijn’ toog. De tafels waren versierd met talrijke kleine tamboerijntjes en waarom dat zouden we snel te weten komen. Kat Riggins haar roots bevinden zich in het zonnige Florida en toen ze zichzelf als zangeres begon te ontwikkelen stond ze open voor diverse stijlen in de muziek. Van Tracy Chapman over Chuck Berry via Nina Simone naar Tina Turner, ze kreeg er maar geen genoeg van en toen ze op 23-jarige leeftijd in een jazz & blues club in Florida werd opgemerkt begon het echte werk. Met een band trok ze richting Azië en Midden-Oosten en vertrokken was ze. In het zog van haar nieuwste album ‘Lily Rose’ doet ze nu in een mini tour van 4 dagen onze lage landen aan. In België was ze al te gast in ‘De Steiger’ te Menen en vandaag is het landelijke St. Jozef Olen aan de beurt. Met een mix van blues, soul en onze goede old school rhythm & blues weet ze in een mum iedereen mee te krijgen. Voor deze concerten van Blues Fusion zoals Kit het vertaald heeft ze haar eigen 4 koppige band meegebracht. Deze ‘Blues Revival’ bestaat uit Darrell Raines(guitar), ritme sectie Doc Allison (drums) en George Caldwell (bass) en opmerkelijk Eric Bindman op een fiddle. Alhoewel nog onbekend was de Crossroad op deze vooravond voor Kat Riggins and Blues Revival goed volgelopen en zoals we het hier gewoon zijn is het een gezellige drukte. Met een ietwat tragere versie van Freddie King zijn ‘Hideaway’ begint de band aan de introductie van Kat Riggins. Deze opmerkelijke dame weet van aanpakken en in een mum van tijd heeft ze met een wel doordachte interactie het publiek meteen in haar hand. Met de looks van een Janet Jackson en de stem van een Tina Turner kan ze ‘easy’ iedereen betrekken in haar optreden. Zingen, dansen en meespelen met de tamboerijntjes ze krijgt het hier in Olen allemaal voor mekaar en in haar ‘homeland’ heeft ze zelfs in een Tina Turner tribute band opgetreden. Show en zang, ze heeft het allemaal onder de knie al denk ik dat deze tour al wat van haar stem heeft gevraagd. Het is een lust voor het oog om deze spring in ’t veld bezig te kunnen zien met nummers als ‘Reconsider Baby’ en haar blues & rumba versie van ‘Early In The Morning’. Op een minuutje meer of minder kijkt deze ‘Blues Babe’ ook al niet en eindigt de eerste set zoals ze begonnen is met veel feeling. Berry Gordy zijn Money (That’s Wat I Want) dat we uiteraard zeker kennen van Jr. Walker geeft de nodige swung alleen wordt de tenorsax hier vervangen door de ‘violin’. Als ‘ultimate bouncer’ wordt hier nog een zeer energieke ‘Shake’ van Otis Redding gebracht en waar er hoegenaamd nog een plaatsje is te vinden wordt er hier danig op los ‘geshaked’. Deze Kat Riggins is uitermate ‘sympa’ en maakt meer dan voldoende tijd om met iedereen hier in de ‘Crossroad’ een babbeltje te slaan waardoor het al over achten is wanneer ze aan deel 2 kan beginnen. Ook voor de Polle aan de PA zullen het vandaag overuren worden. Ook het tweede deel is om van te smullen met covers van de ‘Worksong’, ‘Whole Lotta Love’ en ‘Something Got a Hold on Me’, dit laatste kregen we gisteren in een gans andere versie te horen en zo zie je maar hoe veelzijdig blues wel kan zijn. Een rock song in een blues jasje kan ook bij Kat met ‘Sweet Child of Mine’ van Guns ’n Roses. Met ‘I Smell Trouble’ in haar versie van Tina Turner voelen we ook de trouble naderen en moeten we afscheid nemen van deze passage van Kat Riggins, en of het goed was!!! |
|
|